Friday, December 28, 2012

சூரியன் / Sun

Pic by Jeevan
மலை முகடுகளில்
மெல்ல விழித்த சூரியன்
இதமாய் மிதமாய்
இதயம் வருடியது. 

நிழலுக்கு ஒளியாய்
மத்திய வேலையில்
விண்ணை தொட்ட உற்சாகத்தில்
சுட்டெரித்த  சூரியன். 

மாலை வந்ததும்
களைத்த கனிவுடன்
கனிந்த பழமாய்
மெல்ல விழுந்தது மண்ணில்.

On the mountain ridges
sun wakes up slowly
pleasantly and temperately
scanned the heart.

Like a light for the shadow
on mid-day hours
in high spirit of touching the sky
the sun burnt.

Back in evening
in fatigue gentleness
like a ripe fruit
slowly fall to the ground.

8 comments:

abhinavr said...

Sunrises and Sunsets are always charming.. Nicely written :)

eden said...

Nice poem. Sunrise and sunset are fascinating.

Devilish Angel said...

Good one...

TexWisGirl said...

beautiful.

Renu said...

wishing you a very happy and prosperous new year!

Destination Infinity said...

Since I sleep well in the mornings, I haven't seen many sunrises! But I have seen sunsets. It's an awesome sight. Your poem reminds me of those scenes.

Destination Infinity

Ramakrishnan said...

Beautifully composed poem.

Kalyan said...

lovely snap & the words... beautiful!