Tuesday, September 06, 2022

துடிக்கும் இதயம் / A beating heart

துடிக்கும் நெஞ்சு,  துயர் துடைக்க யாரும் இன்றி;

சில சமயம், இறுக்கத்தில், இலகுவாக அணைக்க யாரும் இன்றி; 

இரவெல்லாம் வெறுமையை நோக்கி, விழிபிதிங்கி நிற்க 

நம்பிக்கை எனும் கயிறு தளந்துகொண்டே செல்ல 

எவற்றை சாட, எவற்றை நாட என மனம் தடுமாற  

விதியே என மௌனமாய் செல்கிறேன் . 

கண்ணீர் விட்டு அழ கூட த்ராணியாற்று 

என் துயர் துடைக்க மற்றவர் துயர் அடைய விருப்பம்மின்றி

சிதைந்து கொண்டிக்குகிறது மனது, தசைசிதைவோடு! 


A throbbing chest, with no one to wipe away the sorrow;

Sometimes tightens, with no one to embrace lightheartedly;

To stay awake all night  in search of emptiness

The rope of faith gets unfasten; 

The mind is confused as to what to curse and what to seek

I go silently as it is my destiny.

Don't even dare to cry; 

I don't want others to suffer to wipe away my pain

Mind degenerates along with muscular dystrophy!


6 comments:

Tom said...

...I wish that my heart was beating better.

kestrel said...

Hey Jeevan, you are a survivor and will beat anything that challenges you. A very heart filled expression. From your posts and photos, your mind is working way better than many others. Keep up your interesting blog, I always enjoy reading your posts

Breathtaking said...

Hello Jeevan, Your poem is so moving, it touched my heart.

George said...

This is such a moving poem. But don't lose heart -- your blog shows that your mind is working just fine.

carol l mckenna said...

Very poignant poetry ~ let the tears flow ~ they are healing ~ (have built in chemicals to release stress) ~ Xo

Wishing you good health, laughter, and love in your days,

A ShutterBug Explores,
aka (A Creative Harbor)

Nancy Chan said...

Very touching poem. Silent tears bring relief.